Dukh (दुःख)
दुनिया की बोलदी ओहदी इक ना सुण तू
जेहड़ा लग्गे चंगा तैनू औस राह नू चुण तू
लख जमाने दा पूर लै तू भावे पख
मौका पैण ते बदल जान्दी एहदी अख्ख
दुनिया बनाउणियां बस गल्लां ऐथे जाणदिए
पर किसे दे दुःख नूं ना कदे पहचाण दिए
जिहना रुखाँ दिया लोकां ने छावाँ होण माणियाँ
ओहना रुखाँ दियाँ लोक्की छाँग दिन्दे ने टाहनियाँ
रोलदे अमीर रेह्न्दे , मिट्टी च गरीबाँ नूं
दोष दे देके बस ओहना देआं नसीबाँ नूं
रोटी दे टुक जांदे एहना दिया छाबियाँ च सुक
पर पूरी करदे नेईयों सजणा एह किसे दी भुख
दुनिया बनाउणियां बस गल्लां ऐथे जाणदिए
पर किसे दे दुःख नूं ना कदे पहचाण दिए
इसे भी पढ़ें :-
- रुलाया गया हूँ मैं
- शायरी
- Sukh aur Dukh | सुख और दुःख
- अरदास | Prayer
- कुदरत | Nature
- कोई कहे हिन्दू कोई कहे मुस्लमान
- खबर
duniya kee boladee ohadee ik na sun too
jehada lagge changa tainoo aus raah noo chun too
lakh jamaane da poor lai too bhaave pakh
mauka pain te badal jaandee ehadee akhkh
duniya banauniyaan bas gallaan aithe jaanadie
par kise de duhkh noon na kade pahachaan die
jihana rukhaan diya lokaan ne chhaavaan hon maaniyaan
ohana rukhaan diyaan lokkee chhaang dinde ne taahaniyaan
rolade ameer rehnde , mittee ch gareebaan noon
dosh de deke bas ohana deaan naseebaan noon
rotee de tuk jaande ehana diya chhaabiyaan ch suk
par pooree karade neeeyon sajana eh kise dee bhukh
duniya banauniyaan bas gallaan aithe jaanadie
par kise de duhkh noon na kade pahachaan die